یه روز سرد پاییزی

که باز از غصه لبریزی

میایی با کلوله بار غم

چه اشکا که نمیریزی

برام با گریه می خونی

پشیمونی ، پشیمونی

دلم میریزه از حرفات

تو چشمات میشه زندونی

شاید جادوی پلک تو

با اشکام شونه شه بازم

بپیچه عطر احساست

دلم دیونه شه بازم

دیگه طاقت نمیاره

دل کوچیکه داغونم

اگه برگردی از قهرت

تو رو می بخشه میدونـــــم

خیالی جز تو با من نیست

بیا قهرا رو پر پر کن

دلم از سنگ و آهن نیست

تو رو بخشیده ، بـــــــــــاور کـن